Hoi allemaal,

Het is al een maand geleden dat ik vertrok uit Nederland. De tijd vliegt als je het leuk hebt.

Vorige week werd in Cambodja het waterfestival gevierd, het belangrijkste feest van het jaar. Dinsdag, woensdag en donderdag waren nationale vrije dagen. Er werden bootraces gehouden waarbij de Cambodjanen langs de rivieroever de roeiers enthousiast aanmoedigden. Woensdagavond was het volle maan. Er werden een soort bootjes met wierook en een kaarsje in de rivier te water gelaten. Hierbij werd gebeden of een wens gedaan, daar kon ik niet helemaal achter komen tijdens de uitleg van een ‘local’. Ik heb zelf in een medium formaat boot geïnvesteerd (75 cent). Veel kinderen stonden te dringen om mijn bootje in het water te zetten. Ze zwommen er zelfs achteraan om te zorgen dat hij in het midden van de vieze rivier terecht kwam. Thanks guys! Het was erg leuk om Cambodjanen van alle leeftijden zo bij elkaar te zien. En zij vonden het blijkbaar leuk om ons te zien. Toen we met zes westerse vrijwilligers op de stoeprand een biertje aan het drinken waren staarde iedereen ons ongegeneerd aan. Alle kinderen zwaaiden en er werden zelfs foto's van ons gemaakt. Bizar, maar terecht. Ik maak tenslotte ook wel eens foto's van hen, dan wel met toestemming.

Op de dag voor het waterfestival hebben we met de klas in Grace House bootjes van bananenblad gemaakt. De bootjes werden gevuld met een flinke lading watten en daarin werd brandbare vloeistof gespoten. De watten werden vervolgens aangestoken terwijl de bootjes in een teil met water dreven. De vlammen waren vrij heftig voor iets wat midden in het klaslokaal plaatsvond. De kinderen zaten er bovendien nogal dichtbij, maar het liep goed af en ze genoten er erg van.

Op de laatste dag van het festival hadden de oprichters van Grace House alle medewerkers en vrijwilligers thuis uitgenodigd. Iedereen had iets te eten mee genomen en er was een lekkere mix van Cambodjaanse en Westerse gerechten. Mijn inbreng bestond uit watermeloenen en ananas.
Vanaf het moment dat ik binnenkwam tot het eind werd er karaoke gezongen en gedanst. De nummers werden voornamelijk in het Khmer gezongen en dit werd uiterst serieus genomen. Toen Sarah en ik 'Fame' zongen werd er helaas veel minder gedanst, dat viel blijkbaar wat minder in de smaak.

Afgelopen zaterdag ben ik naar een ‘floating village’ geweest, Kampong Phluk. Alle huizen staan op hoge palen. In het regenseizoen stijgt het water in dat gebied tot aan de huizen en dan moeten de mensen met een boot naar de markt of naar hun buren. Aan het eind van de dag hebben we hier van een super mooie zonsondergang genoten, terwijl we in een bootje op het meer dobberden.

Deze week is pas m'n tweede volledige werkweek. Geen enkele vakantiedag tussen door. Dat is even wennen voor mij en de leerlingen.

Liefs,
Corina