Een Witte Kerst

Hoi allemaal,

Ik zal eens wat van me laten horen tijdens jullie donkere decembermaand. Kerst wordt niet gevierd door de Cambodjanen. Wel doen veel grote hotels en supermarkten hun best om alles kerstachtig te versieren, wat vaak heel lelijk uitpakt. Je ziet kerst hier dus wel langskomen, maar er is zeker geen sprake van een westerse kerstsfeer. Dat is maar goed ook, anders zou ik iedereen te veel missen. Sarah en ik hebben besloten om het echt te gaan vieren. We hebben een paar dagen vrij gevraagd om er een onvergetelijke Witte Kerst van te maken. Bij gebrek aan sneeuwverwachting reisden we hiervoor naar hagelwitte tropische stranden.

Woensdagavond zijn we in de nachtbus gesprongen op weg naar Sihanoukville, een Cambodjaanse kustplaats. De rit was erg hobbelig en duurde tien uur, maar we hadden veel over voor een Witte Kerst. Sihanoukville is vooral geschikt voor liggen op het strand en voor feestjes. Daar hebben we dan ook goed gebruik van gemaakt; zon, zee, strand, cocktails, kerstdiner en beachparty!

Op kerstochtend wilden we genieten van een lekker kerstontbijt in ons hostel. De kok had tijdens kerstavond te veel gedronken en was nog niet wakker. En de overige vijf niksende personeelsleden waren blijkbaar niet bevoegd om fruit voor ons te snijden. Ons ontbijt moest uitwijken naar de haven, waarna we meteen op de boot stapten naar het eiland Koh Rong. Koh Rong is prachtig: witte stranden, een helder blauwe zee, overal palmbomen en gezellige strandbarretjes. Er is geen geasfalteerde- of betegelde straat, alleen maar zand. Waar het zand ophoudt begint de jungle, echt een paradijsje. Na aankomst besloten we te gaan kajakken naar een klein, onbewoond eiland. Daar aangekomen hebben we gesnorkeld. Het koraal was helaas flink aangetast door mensen die er op gingen staan, maar het was leuk om het leven onder water te bekijken. Na het snorkelen zijn we weer in onze kajak geklommen en hebben we naar een verlaten strand gepeddeld. De stroming stond vrij sterk van het strand af waardoor we bijna niet vooruit kwamen. Maar het luidkeels zingen van 'Op een onbewoond eiland' heeft ons door deze barre tocht heen gesleept. Aangekomen op het verlaten strand vonden we het tijd voor een biertje, dus moesten we al weer snel terugkeren naar de bewoonde wereld. Vlak voordat we ons eindpunt hadden bereikt kwam er ineens een hoge golf aan waardoor we omsloegen. Mijn zonnebril drijft nog ergens in de zee, de zonnebrandcrème hebben we teruggevonden. De rest van de dag hebben we heerlijk gerelaxt op het strand en in de barretjes.

Op tweede kerstdag wilden we graag door de jungle naar de andere kant van het eiland wandelen. Helaas hadden we alleen teenslippers mee en die zijn totaal niet handig in de jungle. Na lang twijfelen aan de rand van de jungle hebben we het verstandige besluit genomen om er niet in te gaan. In plaats daarvan hebben we de rest van het eiland verkend en van de zon genoten op een van de stranden. Om vier uur moesten we alweer terug met de boot naar Sihanoukville. Ik had heel graag langer willen blijven, maar alle betaalbare hostel waren volgeboekt met kerst.
Toen ik uit de boot stapte stond er iemand op de achterkant van mijn teenslipper, waardoor deze in de zee viel. Ik was gedoemd om verder te lopen op één teenslipper. Gelukkig bevond ik me in een kustplaats waar ze bijna alleen maar flip-flops verkopen, dus waren mijn nieuwe schoenen snel geregeld. Jammer genoeg viel er niet veel af te dingen want mijn onderhandelingspositie was op één slipper zichtbaar zwak.

Nu heb ik weer twee dagen gewerkt, want dat doe ik hier natuurlijk ook nog steeds. Morgen stap ik in de bus naar Bangkok om oud en nieuw te vieren met Susan, daar heb ik super veel zin in!

Liefs,
Corina